Doelstelling

De beroepsvereniging heeft als doel een belangrijk bijdrage te leveren aan de ontwikkeling van het beroep van Technisch Hartstimulatie Specialist (THS). En heeft hiervoor de volgende speerpunten.

Opleiding en registratie

VITHaS wil een gedegen beroepsopleiding garanderen door het opstellen van duidelijke richtlijnen. Zij controleert en stuurt deze opleidingsrichtlijnen en zal zorg dragen voor de kwaliteit van de opleiding. Zij doet dit in overleg met de Stichting Beroepsopleiding Hartfunctie Laborant (SBHFL). Tevens moeten de als THS werkzame leden na een gedegen opleiding gecertificeerd zijn en geaccrediteerd worden door het volgen van bijscholing.

Met de landelijke registratie heeft onze beroepsgroep de gewenste wettelijk status verkregen en is daarmee een officiële gesprekspartner in de gezondheidszorg. De VITHaS heeft eraan bijgedragen dat het beroep van THS hiermee naar een hoger plan is getild waarmee een bijdrage is geleverd aan de kwaliteit van de gezondheidszorg in die sectoren waar invasieve hartstimulatie een grote rol speelt.

Kennisoverdracht en communicatie

VITHaS organiseert jaarlijks het VITHaS symposium, de VITHaS praktijktraining en diverse webinars. Daarnaast ontvangen alle leden periodiek een nieuwsbrief om op de hoogte te blijven van nieuwe ontwikkelingen. En op de website staat allerlei handige informatie voor de THS-er.

Belangen behartigen

Door het behartigen van de belangen van de beroepsgroep ontwikkelde het beroep van THS zich tot een volwaardig en erkend paramedisch beroep. Duidelijke verantwoordelijkheden en een goede beloningsstructuur zijn als vanzelfsprekend hiermee verbonden. Dit alles gebeurt in goed overleg met de Nederlandse Vereniging voor Cardiologie (NVvC), de Nederlandse Federatie van Universitair Medische Centra (NFU) en de Nederlandse Vereniging voor Ziekenhuizen (NVZ).

Waarom een beroepsvereninging?

Een beroepsgroepvereniging oprichten doe je niet zomaar. Daar zijn redenen voor. De belangrijkste reden is dat het beroep van hartstimulatiespecialist ten tijde van de oprichting formeel niet bestond. De mensen die dit beroep uitoefenden hadden geen erkende en beschermde status. De gevolgen lagen voor de hand. In een groot aantal implanterende centra was geen duidelijk beeld van:

De verdeling en mate van verantwoording bij het verlenen van technische en verpleegkundige zorg.
De kwaliteit van het pacemakerteam.
De plaats in de organisatie en beloningstructuur.
Bij conflicten ontbreekt een vertegenwoordiging van de beroepsgroep als gesprekspartner.
De kwaliteit van de beroepsgroep en haar verrichtingen is niet geborgd.